پکن و شانگهای بدون شک دو شهر از پربازدیدترین شهرهای چین هستند. بسیاری از افراد خارجی که در چین ملاقات می کنید در مورد پکنی بودن و یا زندگی در شانگهای دو دل نبودند. این مقاله به شما کمک خواهد کرد تا تصمیم بگیرید که آیا می‌توانید سه روز را در پکن یا شانگهای بگذرانید؛ و یا می‌توانید دستورالعمل من از سفر به چین را مطالعه کنید تا بتوانید اطلاعات کلی در مورد چین به دست آورید. آیا در مورد سفر خود به چین مشکل‌دارید من را به‌عنوان راهنمای سفر خود انتخاب کنید!
https://www.nilgasht.ir/%d9%85%d8%a7%d9%86%d8%af%d9%86-%d8%af%d8%b1-%da%86%db%8c%d9%86-%db%8c%d8%a7-%d8%aa%d8%b1%da%a9-%da%86%db%8c%d9%86/
محیط شهری پکن یا شانگهای؟
بیست سال پیش، محدوده‌ی شرقی رودخانه‌ی هوانگپو که از شانگهای رد می‌شد یک زمین زراعی بود که چند ساختمان مسکونی و تجاری به‌صورت نامرتب این‌طرف و آن‌طرف سر برآورده بودند.
امروزه این محیط دربرگیرنده‌ی پودانگ شانگهای است که یک محدوده‌ی جدید است و محل احداث بلندترین آسمان‌خراش‌های دنیا است مانند برج تلویزیونی جواهر شرقی که نمادی از شهر به‌حساب می‌آید. در مقایسه با این شهر، ناحیه‌ی تجاری جدید چائویانگ در پکن خودمانی‌تر است، هرچند هندسه‌ی عجیب سازه‌ی CCTV یک حس زیباشناختی به آن داده است که به هیچ ۴۰۰۰ سازه‌ی بلند شانگهای قابل‌مقایسه نیستند.
این بدان معنا است که محیط شهری پکن متنوع‌تر است و ترکیب گزینش‌شده از چین باستانی، معماری تمامیت‌خواهی دوره‌ی مائو و همه‌چیز در آن وجود دارد. پکن فقط این حالت را با بوته‌های رز هماهنگ کرده است که شما می‌توانید همه‌جا آن‌ها را ببینید.
پکن یا شانگهای؟! اگر بخواهیم منصف باشیم، شانگهای سهم زیادی در سازه‌های قدیمی دارد، ولی بیشتر سازه‌هایی که شما بیرون از پودانگ می‌بینید (که به‌طورکلی جدید هستند) به دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ میلادی برمی‌گردند که این شهر را با شهرهای جهانی دیگر مانند نیویورک و. دبی متمایز جلوه نمی‌دهد.
پکن که جمعیت محور است، جلوه‌ی چینی بیشتری نسبت به شانگهای دارد، هرچند افراد خارجی زیادی قصد دارند تا به این شهر بروند هرچند تبلیغاتی وجود دارد که این شهر را به افول تمامیت‌خواهی نسبت می‌دهد.
https://www.nilgasht.ir/%d8%b4%d8%a7%d9%86%da%af%d9%87%d8%a7%db%8c-%db%8c%d8%a7-%d9%be%da%a9%d9%86%d8%9f/
در طرف مقابل، شانگهای به‌طورکلی یک کلان‌شهر است. ولی همانند دیگر شهرهای آسیایی مانند هنگ‌کنگ و توکیو خانه‌ی خارجی‌های دیگر نیست – ولی می‌توان گفت که در این مسیر گام برمی‌دارد – زیاد هم عجیب نیست که در خیابان نانجینگ قدم بزنید و چهره‌های جدید از تمام دنیا نبینید.
جاذبه های گردشگری پکن یا شانگهای؟
ترکیب معماری هر دوی این شهرها به‌طور مستقیم مربوط به نوع فعالیت‌هایی است که شما می‌توانید در آنجا انجام دهید. مرکز شانگهای برای توریست‌ها یک محیطی از سازه‌هایی است که به دهه‌ی ۱۹۲۰ برمی‌گردند که در این دوران این شهر دوران طلایی خود را سپری می‌کرد.
بعد از سپری کردن یک روز در پودانگ آینده‌گرا، به پوکسی برگردید (که نام چینی برای کرانه‌ی باختری هائونگپو است) و از باغ‌های یویوان و خینتیاندی و مجموعه‌ی خرید در سازه‌های قدیمی دیدن کنید.
پکن در موقعیتی کاملاً متفاوت قرار دارد. گوشه‌ای این مآمن ۵۰۰۰ ساله میدان تیان آن‌من است که یک سازه‌ی تاریخی برای کمونیسم و دیکتاتوری است که سعی داشت تا حد ممکن پکن باستانی را از بین ببرد.
پکن نیز بسیاری از آب‌انبارهای هاتونگ خود را حفظ کرده است که در میان آن‌ها مراکز خرید و تجاری هوای وجود دارد و شبیه به خینتیاندی است، حتی می‌توان گفت که از آن زیباتر نیز هست. هوئای به معنی یک محیط بزرگ در میان دریاچه است. پکن همچنین خانه‌ی کاخ تابستانی است که به ۱۰۰۰ سال پیش یعنی سلسله‌ی جین برمی‌گردد.
زیر ساختار و گردش در پکن و شانگهای
هر دو شهر پکن و شانگهای دارای خطوط مترو گسترده هستند و هر دو آن‌ها در میانه‌ی توسعه‌ی افسارگسیخته‌ی خود قرار دارند.
در شش ماهی که به‌تنهایی در شانگهای زندگی کردم، در این شهر شش خط مترو باز شد و تعداد خطوط در جریان این شهر را به ۱۳ خط از ۲۰ رساند که قرار است در سال ۲۰۲۰ به آن برسد. پکن درنهایت همین تعداد خط دارد ولی توسعه‌ی آن کمی آهسته‌تر شده است.
مترو شانگهای جدید و زیباتر از مترو پکن است. درحالی‌که پکن نخستین خط مترو خود را در اویل دهه‌ی ۱۹۷۰ در زمان مائو بازگشایی کرد، خط یک مترو شانگهای به سال ۱۹۹۵ برمی‌گردد. بااین‌حال می‌توان گفت که مترو پکن شخصیت بیشتری از مترو شانگهای دارد.
هر دو این شهرها دارای خطوط اتوبوس گسترده‌ای هستند، هرچند آن‌ها بیشتر خدمات عمومی ارائه می‌دهند تا اینکه خدماتی به بازدیدکننده‌ها، پس امکان دارد که اگر به زبان چینی ماندارین تسلط نداشته باشید نمی‌توانید به‌راحتی با این خط جابجا شوید.
پکن نسبت به شانگهای پهنای بیشتری دارد: این شهر محیطی در حدود ۲۴۴۸ تا ۶۴۸۷ مایل مربع را به خود اختصاص می‌دهد. درنتیجه، تاکسی ارزان در شانگهای در دسترس تر نسبت به پکن است که در پکن به دلیل تملک بیشتر اتومبیل شخصی، ترافیک بیشتری نیز وجود دارد.
این دو شهر دارای فرودگاه‌های بین‌المللی هستند که از این فرودگاه‌ها پروازهایی به همه نقاط چین می‌روند و دارای دو ایستگاه بسیار شلوغ راه‌آهن در کشور هست، بنابراین نوع حمل‌ونقل ورودی و خروجی به این شهرها می‌توانند در انتخاب یکی از آن‌ها مهم باشد.
https://www.nilgasht.ir/%d8%b4%db%8c%d9%86%d8%aa%db%8c%d8%a7%d9%86%d8%af%db%8c-%d8%b4%d8%a7%d9%86%da%af%d9%87%d8%a7%db%8c-%da%86%db%8c%d9%86/
گردش در پکن یا شانگهای
یک ساعت طول می‌کشد که با تاکسی به دیوار چین برسید (و یا اینکه ناحیه‌ی توریستی بادالینگ را با قطار ببینید) رقابت برای هر یک جاذبه‌های توریستی در این نزدیکی بسیار دشوار خواهد بود. شانگهای در کمیت نواحی می‌تواند برنده باشد.
می‌توانید ببینید که گذشته از دیوار بزرگ و شهر بندری تیان جین، کار زیادی نمی‌توانید در بیرون از پکن انجام دهید، زیرا این نواحی روستایی حساب می‌شوند.
در طرف مقابل، شانگهای یک شهر رابط در بین کلان‌شهرهای ساحلی بوده و بیش از ۱۰۰ میلیون نفر را به هم پیوند می‌دهد که دراین‌بین می‌توان به شهرهای هانگژو، نانجینگ و سوژو اشاره کرد.
شانگهای همچنین در حدود چهار ساعت با اتوبوس از جنگل آنجی بامبو فاصله دارد که در آن فیلم ببر خیزان، اژدهای پنهان فیلم‌برداری شد. خارج شدن از شهرکمی خسته‌کننده است – شهری سازی ضرورتاً هیچ‌وقت متوقف نمی‌شود، ولی زمانی ارزش خود را نشان می‌دهد که وارد دروازه‌ی این جنگل می‌شوید.
پکن در تپه‌های روان شمال شرقی چین قرار دارد، محیطی که به‌طور خاص از منظر دیوار چین بسیار زیبا است. در طرف مقابل شانگهای در بخش اصلی شرقی چین قرار دارد که می‌تواند زیبا باشد درصورتی‌که آب پیرامون آن سیاه و آلوده نبود.
آب و هوای پکن یا شانگهای
من سعی ندارم که آن میزانی را برای شما توصیف کنم که جغرافیای این شهر به آب‌وهوای آن بستگی دارد – شاید گفته‌ی خود را به‌طور کامل متوجه نشده‌ام، ولی می‌توانم این گفته را برای شما به این شکل جمع‌بندی کنم: پکن نسبت به شانگهای سردتر و گرم‌تر و فصل‌های مجزای بیشتری دارد.
زمستان‌های پکن با دماهای پایین‌تر از دمای انجماد و بارش برق متداول همسو می‌شود و این حالت فصل زمستان آن را از تابستان بلند، بهارها و پاییزهای دلپذیر جدا می‌کند. شانگهای در تابستانی زیاد گرم نمی‌شود و در زمستان نیز هوای این شهر زیاد سرد نیست، ولی انتقال بین فصل سرد، بارانی و گرم و خشک‌تر آزاردهنده است.
همچنین درحالی‌که شانگهای ازنظر دمایی زیاد شدت بالایی ندارد، بیشتر سازه‌ها دارای سامانه‌ی گرمایش و سرمایش مرکزی نیستند که فرار از بیماری‌ها را نسبت به پکن سخت‌تر می‌کند.
پکت یا شانگهای برنده کدام است؟
با توجه به بودجه‌ی من، شهر پکن بهترین شهر برای بازدیدکنندگان است. هرچند شانگهای مدرن است، یک کلان‌شهر جالب است و با سرعت زیادی در حال رشد است، پکن می‌تواند فرصتی بهتر نسبت به تعادل در بین حالت کهن و معاصر ایجاد کند و از دیدگاه زیباشناختی طبیعی‌تر جلوه می‌کند.
هرچند هر دو این شهرها فرصت‌های زیادی برای گردش‌های جذاب ارائه می‌دهند و اگر منصف باشیم باید بگوییم که زیر ساختار حمل‌ونقل شانگهای بهتر است و این شهر تراکم ترافیکی به‌اندازه‌ی پکن را ندارد.
