دیوار چین

اژدهای باشکوهی را تصور کنید که از دل کوه‌های چین سر برآورده و ابهت خود را به رخ می‌کشد. این دقیقا تعریفی از دیوار چین، یکی از عجایب هفت‌گانه جهان است. سازه‌ای که قرن‌ها پیش توسط میلیون‌ها انسان ساخته شده و به نمادی از تاریخ و فرهنگ غنی چین تبدیل شده است.

دیوار بزرگ روزی از مردم چین در مقابل بیگانگان محافظت می‌کرده و سمبلی از قدرت چینی‌ها بوده است، اما امروزه این بنای تاریخی به یکی از میراث جهانی یونسکو تبدیل شده و از پرطرف‌دارترین جاذبه های گردشگری کشور چین و مخصوصا یکی از پربازدیدترین جاذبه های گردشگری پکن است. اگر قصد سفر به چین را دارید تجربه قدم‌زدن در دیوار بزرگ را از دست ندهید. در این مقاله با این بنای کم‌نظیر آشنا می‌شوید و برنامه بهتری برای سفر خود آماده خواهید کرد.

تاریخچه ساخت دیوار چین

تاریخچه اولیه دیوار بزرگ چین به حدود ۷۰۰ سال پیش از میلاد برمی‌گردد. چین در آن زمان از ایالت‌های بزرگ و کوچکی تشکیل شده بود که هرکدام از این ایالت‌ها برای محافظت از منطقه‌شان در برابر حمله دشمنان و خارجی‌ها در مرزهای خود دیوارهایی ساخته بودند. اولین دیوارها توسط ایالت‌های “لو” و “چی” ساخته شد و این ساخت‌وسازها در دوره ایالت‌های جنگ‌طلب افزایش پیدا کرد.

ظهور امپراتوری چین (Qin)

سال‌ها بعد، چین شی هوانگ (Qin Shi Huang)، یکی از قدرتمندترین امپراتورهای تاریخ چین و مؤسس اولین سلسله امپراتوری در چین، همه ایالت‌ها را تصرف کرد و امپراتوری یکپارچه‌ای ساخت. او در سال ۲۲۱ پیش از میلاد دستور داد که دیوارهایی که توسط ایالت‌های چین، ژائو و یان ساخته شده‌اند به یکدیگر متصل شوند تا جلوی حمله کوچ‌نشینان ساکن در مرزهای شمالی یا همان مغول‌ها را بگیرند.

ساخت این دیوار زیر نظر ژنرال معروف چینی منگ تیان (Meng Tian) انجام شد؛ زمانی که هیچ ماشین و دستگاهی در دسترس نبود و ساخت‌و‌ساز آن به نیروی انسانی محدود می‌شد.  گفته می‌شود او برای ساخت دیوار چین از ارتش بزرگی از سربازها، مردم عادی و زندانی‌ها استفاده کرده است. در واقع مشارکت در ساخت این دیوار، حکم تنبیهی از جنس خدمات اجتماعی برای مجرمان شناخته می‌شده است. بنا بر گفته‌ی مجله‌ی «Mentafloss»  مشارکت در ساخت، نگهداری و نظارت بر دیوار بزرگ چین از وظایف منظم مجرمان محسوب می‌شد. مجرمانی همچون فراریان مالیاتی که کارکردن برای آن‌ها در کنار کارگران و مشارکت در ساخت این دیوار بسیار سخت بود.

سقوط سلسله چین و ظهور سلسله “هان” تا “یوآن”

پس از مرگ چین شی هوانگ و نابودی سلسله چین، قسمت بزرگی از دیوار بزرگ به تعمیر نیاز پیدا کرد. هنگامی که سلسله هان در سال ۱۴۱ پیش از میلاد روی کار آمد، دیوار چین دوباره بازسازی شد. از آن زمان دیوار بزرگ چین نه‌تنها برای محافظت از نواحی داخلی، بلکه برای پیشرفت مسیر دادوستد و جاده ابریشم نیز مورد استفاده قرار می‌گرفت.

در این دوران علاوه بر بازسازی، چندین قسمت جدید که بیشتر به‌قصد جلوگیری از ورود دشمنان بود نیز ساخته شد. در این دوره ۱۳۰۰ساله از سلسله هان تا سلسله یوآن، چندین سلسله روی کار آمدند و از بین رفتند. از میان این سلسه‌ها که در بازسازی و ساخت قسمت‌های جدید دیوار بزرگ چین سهیم بودند، می‌توان به سلسله وی شمالی، سوئی و تانگ اشاره کرد.

پس از این سلسله‌ها، سلسله یوآن در سال ۱۲۷۱ میلادی توسط چنگیزخان مغول روی کار آمد. در این مدت ساخت دیوار بزرگ متوقف شد، چرا که یکی از کارکردهای دیوار چین مقابله با حجوم اقوام مغول به کشور چین بود که حالا دیگر چین در تصرف مغول‌ها بود و دیگر چیزی برای محافظت وجود نداشت! البته چندین تعمیر در این دوره روی دیوار بزرگ چین انجام شد.

ظهور سلسله مینگ و شروع ساخت دیوار بزرگ چین

پس از فروپاشی دودمان مغولی یوآن و با ظهور سلسله مینگ ساخت قسمت‌های جدید و محکم‌سازی دیوار چین دوباره شروع شد تا از حمله دوباره مغول‌ها پیشگیری شود. در واقع دیوار چینی که امروز می‌بینیم در دوره سلسله مینگ و امپراتوری هونگ ژی در اواخر قرن پانزدهم میلادی در دست ساخت قرار گرفت. این قسمت‌ها شامل بخش‌های بادالینگ، موتیانیو، جین شان لینگ و سیماتای در پکن هستند که هر ساله بازدیدکننده‌های زیادی را به سمت خود می‌کشانند.

پس از اینکه سلسله مینگ موفق به براندازی یوآن (سلسله چنگیزخان) شد، مغول‌ها را به سرزمین‌های شمالی برگرداند. از این رو مغول‌ها دوباره تبدیل به تهدیدی برای سلسله مینگ شدند.

این دیوار نقش مهمی در حفاظت از پایتخت یعنی پکن داشت و در این دوران نیروهای نظامی زیادی در آنجا مستقر بودند. نهایتا با روی کار آمدن سلسله چینگ استراتژی حکومت تغییر کرد. سلسله چینگ تلاش کرد تا مردم مغول، تبت و دیگر ملیت‌ها را در صلح نگه دارد و در فرهنگ و زندگی دینی آنها دخالت نکند. این استراتژی جواب داد و دیگر نیازی به استفاده از دیوار بزرگ برای کاربرد دفاعی نبود. از این دوران به بعد این دیوار کمتر و کمتر تعمیر شد و روبه‌خرابی رفت.

با در نظر گرفتن کل تاریخچه دیوار بزرگ چین می‌بینیم که شروع ساخت آن از قرن ۷ پیش از میلاد تا سال ۱۸۷۸ میلادی بوده است. این یعنی دیوار بزرگ چین قدمتی بیش از ۲۵۰۰ سال دارد. بقایای دیواری که امروزه می‌بینیم به زمان سلسله مینگ برمی‌گردند و حدود ۶۰۰ سال قدمت دارند.

روش و تکنیک‌های به‌کارگرفته‌شده برای ساخت دیوار بزرگ چین

از دوره ایالت‌های جنگ‌طلب تا سلسله‌های “چین” و “هان” برای ساخت دیوار بزرگ از روش خاک کوبیده استفاده می‌شده است؛ روشی که در آن با فشرده کردن مصالح خام همچون خاک رس و ماسه، سازیه‌هایی بادوام و ساده ساخته می‌شد. شاید این روش چندان مستحکم به نظر نرسد، اما این دیوارهای اولیه بسیار محکم بودند و همچنان بخش‌هایی از آنها امروزه پابرجاست. تکنیکی که برای ساخت دیوارها استفاده می‌کردند، هانگتو (Hangtu) نام داشت. در این تکنیک لایه‌لایه خاک و ماسه را در قالب‌های چوبی می‌ریختند و هر لایه را فشرده و لایه بعدی را اضافه می‌کردند.

ساخت بخش‌هایی از دیوار چین که در قسمت بیابانی قرار داشتند با این روش امکان‌پذیر نبود. از همین رو برای ساخت دیوار در نواحی بیابانی، از ترکیب ماسه و گیاهان بیابانی استفاده شد که اتفاقا استحکام فوق‌العاده‌ای داشت.

دیوارهای اولیه بدون هیچ ملاتی ساخته می‌شدند و ساختار خشکی داشتند. بعدها برای استحکام بیشتر و جلوگیری از رشد گیاهان میان دیوارها ملات به مواد اولیه دیوارها اضافه شد. دیگر بخش‌های دیوار از سنگ ساخته شدند. در دوران سلسله مینگ که اوج شکوفایی دیوار چین بود، برای ساخت دیوار از بلوک‌های گرانیتی، سنگ‌آهک و حتی مرمر استفاده شده است.

طول و ارتفاع دیوار چین

میانگین ارتفاع دیوار چین حدود ۶ تا ۷ متر است. بلندترین قسمت‌ دیوار به حدود ۱۴ متر می‌رسد. بخش‌های مختلف دیوار نیز در ارتفاع‌های مختلف ساخته شده‌اند. مثلاً بخش هوانگ لو یوان (Huanglouyuan) در ارتفاع ۱۴۰۰ متری و بخش لائولونگتو (Laolongtou) پایین‌تر از سطح دریا قرار دارند.

ممکن است برایتان سوال پیش بیاید با توجه به اینکه ارتفاع دیوار چندان زیاد نبوده، پس چگونه کاربرد دفاعی داشته است؟ در واقع دیوار چین سیستمی دفاعی بوده است، نه فقط یک دیوار برای جلوگیری از حمله دشمنان. قلعه‌هایی در نزدیکی دیوار قرار داشتند که دشمنان پیش از اینکه به دیوار حمله کنند باید سراغ آنها می‌رفتند. معمولاً دشمنان پس از تصرف قلعه‌ها به‌قدری ضعیف می‌شدند که یا باز می‌گشتند یا به‌راحتی شکست می‌خوردند.

میانگین پهنای دیوار چین حدود ۴۵ متر است که اجازه عبور ۴ اسب هم‌زمان را می‌دهد. طول همه قسمت‌های دیوار چین که تابه‌حال ساخته شده، حدود ۲۱۱۹۶ کیلومتر است. دیوار ساخته شده در دوران سلسله مینگ که هم اکنون پابرجاست حدود ۸۸۵۰ کیلومتر است.

علت ساخت دیوار چین

همان‌طور که پیش از این گفتیم ابتدا حاکمان ایالت‌های مختلف برای مشخص‌کردن قلمرو خود و حفاظت از آن، دور ایالت تحت حکومت خود دیوار می‌کشیدند. بعدها دیوار چین برای حفاظت از مرزهای شمالی چین ساخته شد. این دیوار شاهد جنگ‌های بسیار زیادی در طول عمر ۲۵۰۰ساله خود بوده است .برای مدتی طولانی، مرزهای شمالی چین مورد تعرض نیروهای کوچ‌نشین بوده‌اند. از گروه‌های کوچ‌نشین شورشگر می‌توان به گروه شیونگ نو در دوره سلسله چین، مردم خیتان در دوره سونگ و مغول‌ها در دوره مینگ اشاره کرد.

راه های دسترسی‌ برای بازدید از دیوار چین

بدیهی است با طول چند هزارکیلومتری دیوار بزرگ چین نمی‌توانید از همه قسمت‌های آن در مدت زمانی محدود بازدید کنید. با وجود این، جای نگرانی نیست چرا که در این بخش از مقاله قصد داریم محبوب‌ترین و زیباترین بخش‌های دیوار بزرگ چین را معرفی می‌کنیم. با بازدید از مکان‌های معرفی شده دیگر نیازی به بازدید کل دیوار نخواهید داشت و می‌توانید تصمیم بگیرید بازدید از کدام بخش را در اولویت قرار دهید.

بخش موتیانیو (Mutianyu)

• زمان بازدید: همه‌روزه از 6 صبح تا 17:30 عصر
• امکانات رفاهی: دارای سرویس بهداشتی و رستوران قبل از ورودی
• لباس مناسب: کفش مناسب پیاده‌روی یا کوهنوردی، لباس مناسب فصل و ترجیحا چندلایه

اگر قصد بازدید از دیوار چین با فرزندان خود را دارید، این بخش برای شما گزینه‌ای بی‌نظیر خواهد بود. بخش موتیانیو محبوب‌ترین قسمت دیوار چین میان بازدیدکنندگان خارجی است. فاصله موتیانیو تا مرکز شهر پکن حدود ۷۳ کیلومتر است و تنها با حدود یک و نیم ساعت رانندگی از پکن، می‌توانید به بهترین بخش دیوار چین برسید. بازدید از این بخش از دو سه ساعت تا نصف روز بسته به تمایل خودتان زمان می‌برد. در بخش موتیانیو علاوه بر منظره فوق‌العاده، با ساختار دیوارها و برج‌ها آشنا خواهید شد.

دست شما برای بازدید از دیوار بزرگ موتیانیو باز است. شما می‌توانید مسیر مدنظر را پیاده بروید یا سوار بالابرها شوید. برای پیاده‌روی باید حدود ۴۰۰۰ پله را بالا بروید که این پله‌ها از ساختار خوبی برخوردارند و باعث اذیت و آسیب نمی‌شوند. در این بخش می‌توانید از دو نوع بالابر دونفره و چهارنفره استفاده کنید. همچنین امکان استفاده از ویلچر در بخش موتیانیو امکان‌پذیر است.

بخش جین شان لینگ (Jinshanling)

• زمان بازدید: همه‌روزه از 6 صبح تا 17:30 عصر
• امکانات رفاهی: دارای سرویس بهداشتی و رستوران قبل از ورودی
• لباس مناسب: کفش مناسب پیاده‌روی یا کوهنوردی، لباس مناسب فصل و ترجیحا چندلایه

این بخش به‌عنوان زیباترین قسمت دیوار بزرگ شناخته می‌شود. توجه داشته باشید برای بازدید از این بخش بهتر است از قوای بدنی خوبی برخوردار باشید، چرا که همه قسمت‌های این دیوار بازسازی نشده و بخشی از مسیر را باید از ویرانه‌های دیوار که با طبیعت ترکیب شده عبور کنید. از این رو بازدید از این مکان به همراه فرزندانتان یا افراد مسن پیشنهاد نمی‌شود.

اگر قصد پیاده‌روی ندارید می‌توانید از بالابرهای مجموعه استفاده کنید. بخش جین شان لینگ در ۱۶۰ کیلومتری پکن قرار دارد و برای رسیدن به آن باید حدود ۳ ساعت صرف کنید. برای بازدید از این بخش به نصف روز یا بیشتر نیاز دارید.

دسترسی به دیوار بزرگ جین شان لینگ

از بخش شرقی متروی خط 14 به ایستگاه Laiguangying بروید و از خروجی A خارج شوید. سوار اتوبوس شماره 858 به ایستگاه Luanping شوید. این اتوبوس از ساعت 7 صبح تا 16:30 حرکت می‌کند و فاصله اعزام هر اتوبوس حدود یک ساعت است. هزینه بلیت اتوبوس یک‌طرفه 33 یوآن است. پس از رسیدن به ایستگاه Luanping، تاکسی مستقیم به دیوار بزرگ جین شان لینگ بگیرید که حدود 40 تا 60 یوآن است.

بخش بادالینگ (Badaling)

• زمان بازدید: همه‌روزه از 5:30 صبح تا 16:30 عصر
• امکانات رفاهی: دارای سرویس بهداشتی و رستوران و گریل
• لباس مناسب: کفش مناسب، لباس مناسب فصل و ترجیحا چندلایه

بخش بادالینگ شلوغ‌ترین قسمت دیوار بزرگ است و میان گردشگران چینی محبوبیت زیادی دارد. البته لازم به ذکر است که بیشترین تبلیغات برای این قسمت انجام شده است. دیوارها و برج‌ها در بخش بادالینگ به‌گونه‌ای بازسازی شده‌اند که گردشگران با هر سنی بتوانند به‌راحتی از آن عبور کنند. در روزهای تابستانی، بخش بادالینگ به شلوغ‌ترین حالت خود می‌رسد و بازدید از آن در این برهه زمانی پیشنهاد نمی‌شود. بادالینگ در ۷۲ کیلومتری پکن قرار دارد و برای بازدید از آن ۲ تا ۳ ساعت زمان کافی است. در بخش بادالینگ علاوه بر بالابرها و دسترسی به ویلچر، امکاناتی نظیر سینما و موزه دیوار بزرگ وجود دارد.

دسترسی به دیوار بزرگ بادالینگ

• در ایستگاه Jishuitan مترو خط ۲ از خروجی B2 خارج شوید. بعد از ۱۰ دقیقه پیاده‌روی به سمت Deshengmen، سوار اتوبوس ۸۷۷ شوید. با این اتوبوس مستقیماً به مقصد می‌رسید و بعد از ۱۰ دقیقه پیاده‌روی به ورودی دیوار بزرگ خواهید رسید. توجه داشته باشید که آخرین اتوبوس ایستگاه Deshengmen ساعت ۱۲:۳۰ حرکت می‌کند.
• گزینه بعدی شما اتوبوس گردشگری چیانمن به بادالینگ است. از جنوب غربی برج تا جنوب میدان تیان آنمن می‌توانید برای سوارشدن به این اتوبوس اقدام کنید. هزینه مسیر یک‌طرفه چیانمن به بادالینگ ۵۰ یوان است.

بخش سیماتای (Simatai)

• زمان بازدید: همه‌روزه از 8 صبح تا 17:30 عصر
• امکانات رفاهی: دارای سرویس بهداشتی و رستوران قبل از ورودی
• لباس مناسب: کفش مناسب پیاده‌روی یا کوهنوردی، لباس مناسب فصل و ترجیحا چندلایه

 اگر تنها قصد بازدید از یک بخش دیوار بزرگ را دارید بخش سیماتای بهترین گزینه است. در این بخش می‌توانید ترکیبی از ویژگی‌های دیگر بخش‌های دیوار را مشاهده کنید. همچنین شما در این بخش از دیوار می‌توانید شب را روی دیوار بگذرانید. امکان کمپ کردن در برج‌های دیوار سیماتای وجود دارد. در این صورت می‌توانید روز بعد خود را به دیوار جین شان لینگ برسانید و از آن جا نیز بازدید کنید. بخش سیماتای در ۱۵۰ کیلومتری پکن قرار گرفته است و حدود ۳ ساعت فاصله دارد. بازدید از سیماتای حدود نصف روز زمان می‌برد.

دسترسی به دیوار بزرگ سیماتای

سوار مترو شماره ۲ یا شماره ۱۳ شوید و به سمت متروی دونگ ژی من بروید. سپس یکی از روش‌های زیر را انتخاب کنید:

1. سوار اتوبوس گردشگری از دونگ ژی من به شهر آبی گوبی (Gubei Water Town) بروید که ۴۸ یوآن هزینه دارد.
2. سوار اتوبوس اکسپرس ۹۸۰ از دونگ ژی من به Miyun Xidaqiao شوید. سپس سوار اتوبوس ۵۱ Miyun شوید و به Gubei Shuizhen بروید.

بخش جیانکو (Jiankou)

• زمان بازدید: همه‌روزه از 7 صبح تا 17:00 عصر
• امکانات رفاهی: دارای سرویس بهداشتی و رستوران قبل از ورودی
• لباس مناسب: لوازم کوهنوردی، لباس مناسب فصل و ترجیحا چندلایه

بخش جیانکو یکی از خطرناک‌ترین و البته زیباترین قسمت‌های دیوار بزرگ چین است. در این قسمت ویرانه‌های دیوار چین و برج‌هایی مخروبه به چشم می‌خورد. بخش جیانکو تنها مناسب افرادی است که تجربه کوهنوردی حرفه‌ای دارند، چرا که بعضی از قسمت‌های این بخش دارای سراشیبی‌های تند و خطرناک هستند. روی‌هم‌رفته بخش جیانکو گزینه فوق‌العاده‌ای برای افرادی است که ترکیب طبیعتی بکر با ویرانه‌های باصلابت بنایی تاریخی را می‌پسندند.

دسترسی به دیوار بزرگ جیانکو

• با اتوبوس اکسپرس ۹۱۶ واقع در مرکز حمل‌ونقل دونگ ژی من به Yangjiayuan بروید. وقتی به مقصد رسیدید، به سمت شمال بروید و هنگامی که به دوراهی رسیدید به سمت راست بپیچید. سوار اتوبوس خط H25 به سمت روستای Xizhazi غربی شوید.
• با اتوبوس اکسپرس ۹۱۶ به خیابان Huairou شمالی بروید. خط اتوبوس را به H36 تغییر دهید و به سمت Tianxianyu بروید. سپس برای حدود یک کیلومتر به سمت شمال پیاده‌روی کنید تا به Wofo Villa برسید.

بخش هوانگ هوا چنگ (Huanghuacheng)

• زمان بازدید: همه‌روزه از 8:30 صبح تا 17:00 عصر
• امکانات رفاهی: دارای سرویس بهداشتی و رستوران و گریل
• لباس مناسب: کفش مناسب، لباس مناسب فصل و ترجیحا چندلایه

ترکیب دریاچه‌ای بزرگ با اثری باستانی منظره‏‎‌ای فوق‌العاده است که می‌توانید در بخش هوانگ هوا چنگ آن را تجربه کنید. این بخش هم برای کوهنوردان و هم برای گردش خانوادگی مناسب است. بخشی از هوانگ هوا چنگ به طور کامل بازسازی شده است و بخشی دیگر را طبیعت بکر تشکیل می‌دهد. همچنین پیشنهاد می‌شود باغ بلوط را از دست ندهید. درخت‌های بلوط این باغ، حدود ۵۰۰ سال پیش توسط سربازان امپراتوری مینگ کاشته شده‌اند. در این بخش علاوه بر لذت‌بردن از فضا می‌توانید سراغ قایق‌سواری، دوچرخه‌سواری و باربیکیو بروید. فاصله بخش هوانگ هوا چنگ با پکن ۷۵ کیلومتر است.

دسترسی به دیوار بزرگ هوانگ هوا چنگ

• سوار متروی خط ۲ به سمت Dongsishitiao شوید و از خروجی B خارج شوید. حدود ۱۰۰ متر به سمت شرق پیاده‌روی کنید تا به ایستگاه اتوبوس Huanghuacheng برسید و سوار اتوبوس Mu شوید. توجه داشته باشید که برای استفاده از این اتوبوس باید از وب‌سایت رسمی آن، بلیت رزرو کرده باشید. هزینه بلیت رفت‌وبرگشت با اتوبوس مو ۸۰ یوآن است.
• سوار اتوبوس شماره ۹۱۶ یا ۹۱۶ اکسپرس در ایستگاه دونگ ژی من به سمت Nanhuayuan Sanqu درHuairou شوید. سپس به سمت Nanhuayuan Siqu پیاده‌روی کنید و خود را به اتوبوس H21 برسانید. پس از رسیدن به مقصد نهایی، در Xishuiyu پیاده شوید و چند دقیقه به سمت شمال حرکت کنید. هزینه کلی این مسیر حدود ۲۰ یوآن در می‌آید.

بخش گوبیکو (Gubeikou)

• زمان بازدید: همه‌روزه
• امکانات رفاهی: فاقد رستوران و سرویس بهداشتی
• لباس مناسب: کفش مناسب، لباس مناسب فصل و ترجیحا چندلایه

بخش گوبیکو نقشی مهم در استراتژی دفاعی دیوار بزرگ داشته است. این بخش برای جلوگیری از تعرض مغول‌ها و حفاظت از گذرگاهی بسیار مهم ساخته شد. دیوار گوبیکو در زمان‌های قدیم بیش از ۱۳۰ جنگ را بر خود دیده است. هم اکنون دیوارها و برج‌ها در این منطقه ویرانه‌ای بیش نیستند، اما می‌توانند تجربه جدیدی در مقابل بخش‌های محبوب و بازسازی‌شده همچون موتیانیو و بادالینگ باشند.

به‌خاطر داشته باشید که برای بازدید از بخش گوبیکو حتماً از تور لیدرهای محلی کمک بگیرید که بتوانند مسیر درست را به شما نشان دهند و همچنین داستان جنگ‌های باستانی در این منطقه را بازگو کنند. اگر اهل کوهنوردی هستید مسیر گوبیکو به جین شان لینگ یکی از مسیرهای محبوب است که در حدود نصف روز زمان می‌برد. بخش گوبیکو در فاصله ۱۴۵ کیلومتری پکن قرار دارد که برای رسیدن به آنجا باید حدود ۳ ساعت در راه باشید.

دسترسی به دیوار بزرگ گوبیکو

• از ایستگاه راه‌آهن شمالی پکن یا ایستگاه راه‌آهن چینگهه (Qinghe) سوار قطار شوید و به سمت ایستگاه Miyun بروید. آنجا سوار اتوبوس Mi51 شوید و در ایستگاه Gubeikou Dianguanzhan پیاده شوید. تا ورودی دو سه دقیقه پیاده‌روی کنید. هزینه قطار ۱۲ یوان و هزینه اتوبوس ۲ یوان است.
• از ایستگاه دونگ ژی من سوار اتوبوس ۹۸۰ اکسپرس شوید و به Miyun Xinnongcun بروید. سپس سوار اتوبوس Mi 25شوید که مستقیم به مقصد می‌رسد. حدود هزینه کلی مسیر یک‌طرفه، ۲۸ یوان در می‌آید.

بخش جو یونگ گوان (Juyongguan)

• زمان بازدید: همه‌روزه از 8 صبح تا 17:00 عصر
• امکانات رفاهی: فاقد سرویس بهداشتی و رستوران
• لباس مناسب: کفش مناسب، لباس مناسب فصل و ترجیحا چندلایه

بخش جو یونگ گوان با ۶۰ کیلومتر فاصله، نزدیک‌ترین بخش دیوار بزرگ چین به پکن است. این بخش یکی از بزرگ‌ترین قلعه‌های دفاعی در تاریخ چین باستان را در دل خود گنجانده است. بخش جو یونگ گوان مناسب افرادی است که از ویلچر استفاده می‌کنند و همچنین یکی از گزینه‌های مناسب برای گردش خانوادگی است. برخلاف دیگر قسمت‌های دیوار بزرگ که فقط دیوار و برج دارند، در این بخش قلعه بزرگ توجه شما را جلب می‌کند. شما طی 2 الی ۳ ساعت می‌توانید از بخش جو یونگ گوان بازدید کنید.

دسترسی به دیوار بزرگ جو یونگ گوان

• سوار اتوبوس خط ۸۸۳ یا ۹۱۹ از Deshengmen West یا Deshengmen به سمت Nankou Lukou South یا Nankou Lukou North شوید. سپس سوار اتوبوس Chang 20 به سمت دیوار بزرگ جو یونگ گوان شوید.
• سوار متروی خط ۸ یا خط ۱۳ به سمت ایستگاه Huoying شوید از خروجی G4 خارج شوید و ایستگاه Huangtudian را پیدا کنید. آنجا سوار قطار S2 به ایستگاه بادالینگ شوید. وقتی به مقصد رسیدید، سوار اتوبوس شاتل رایگان به‌سوی ایستگاه اتوبوس بادالینگ شوید.

بهترین زمان بازدید از دیوار چین

بهترین زمان بازدید از دیوار بزرگ چین از ماه مارس تا اکتبر (از اواخر اسفند تا آبان) است.

مارس (اواسط اسفند تا اواسط فروردین) اولین ماه بهار و یکی از بهترین زمان‌ها برای بازدید از دیوار بزرگ چین است. در این ماه دما کم‌کم بالاتر می‌رود و مناظر و درختان تازه سبز شده، جلوه‌ای زیبا خواهند داشت. اگر به طبیعت جدید و بکر و کوهنوردی علاقه‌مند هستید، اما تجربه زیادی ندارید پیشنهاد می‌شود با بخش‌های جین شان لینگ و سیماتای شروع کنید که شیب کمتری دارند.

در ماه جون (اواسط خرداد تا اواسط تیر) هوا برای کوهنوردی کردن کمی گرم است. اگر قصد بازدید از دیوار بزرگ سیماتای را دارید، این ماه گزینه فوق‌العاده‌ای است. همچنین شهر آبی گوبی یکی دیگر از بهترین قسمت‌ها برای بازدید در تابستان است. همان‌طور که پیش از این گفتیم، سیماتای تنها بخش دیوار بزرگ است که شب‌ها باز است. با بازدید شبانه از سیماتای می‌توانید از هوای خنک و منظره شب در دیوار بزرگ چین لذت ببرید. گزینه دیگری که در تابستان پیشنهاد می‌شود، دیوار بزرگ هوانگ هوا چنگ است که دریاچه‌ دارد.

سراغ اولین ماه پاییز می‌رویم. دمای هوا در بیرون شهر پایین‌تر است، از همین جهت دیوار بزرگ در ماه سپتامبر (اواسط شهریور تا اواسط مهر) هوای سردی دارد. از این ماه برگ درختان شروع به تغییر رنگ می‌کنند و جلوه کم‌نظیری به وجود می‌آورند. زیباترین مناظر پاییزی را در این ماه می‌توانید در بخش بادالینگ و موتیانیو تجربه کنید.

هوای سرد زمستان مناسب بازدید از این مکان تاریخی نیست. البته منظره برفی دیوار بزرگ ارزش تماشای بالایی دارد. در غیر این صورت هوای سرد و درختان بدون برگ تجربه آن‌چنان جذابی نخواهند ساخت.

پیشنهاد می‌کنیم به هیچ عنوان در تعطیلات رسمی چینی، (جشن ها و اعیاد کشور چین) همچون روز ملی که هفته اول اکتبر است، از جاهای دیدنی بازدید نکنید. در فصل تابستان نیز از ماه جولای تا اوت (از تیر تا شهریور) مکان‌های گردشگری بسیار شلوغ هستند و اگر تحمل جمعیت زیاد ندارید، این ماه‌ها را برای سفر انتخاب نکنید. اگر مجبور هستید در این زمان‌ها از دیوار چین دیدن کنید، سراغ بخش‌های شلوغ همچون بادالینگ و موتیانیو نروید.

هزینه بازدید از دیوار بزرگ چین

برای بازدید از بخش‌های مختلف دیوار بزرگ چین باید هزینه‌ای بپردازید که مبلغ آن نسبتاً ثابت است. اگر مقصد مدنظر شما دارای امکانات دیگری همچون بالابر یا قایق باشد، برای استفاده از آنها باید هزینه اضافه بپردازید. قیمت‌های ذکر شده تنها قیمت بلیت ورودی به دیوار بزرگ چین هستند.

• موتیانیو: 40 یوآن، برای افراد مسن بالای 60 سال و کودکان بین 6 تا 18 سال 20 یوآن و برای کودکان زیر 6 سال رایگان
• جین شان لینگ: 65 یوآن، برای کودکان زیر 1.2 متر رایگان
• سیماتای: 40 یوآن، برای کودکان بین 1.2 تا 1.5 متر 20 یوآن و برای کودکان زیر 1.2 متر رایگان
• جیانکو: 20 یوآن
• هوانگ هوا چنگ: 60 یوآن، برای افراد مسن بالای 60 سال و کودکان بین 6 تا 18 سال 20 یوآن و برای کودکان زیر 6 سال رایگان
• گوبیکو: 45 یوآن
• جو یونگ گوان: 45 یوآن، برای کودکان زیر 1.2 متر رایگان
• بادالینگ: در فصول شلوغ 40 یوآن و در فصول خلوت 35 یوآن، برای افراد بالای 60 سال و زیر 18 سال با ارائه مدرک مناسب رایگان

حقایقی درباره دیوار چین

• برخلاف باور عموم، دیوار بزرگ چین تنها یک دیوار نیست؛ بلکه مجموعه‌ای از قلعه‌ها و برج‌های نظامی است.
• پشت دیوار چین افسانه‌های زیادی نهفته است که یکی از معروف‌ترین آنها افسانه بانو منگ جیانگ (Mengjiang) است. بر اساس این افسانه، همسر بانو منگ جیانگ برای ساخت دیوار بزرگ فرستاده می‌شود و دیگر خبری از او نمی‌رسد. او راهی می‌شود تا لباس‌های زمستانی را به همسرش برساند، خبر می‌آید که همسرش از شدت فشار کار مرده است. بانو منگ جیانگ آن‌قدر گریه می‌کند که بخشی از دیوار فرومی‌ریزد و استخوان‌های همسرش از میان دیوار مشخص می‌شوند.
• یک‌سوم دیوار از بین رفته است.
• دیوار بزرگ چین هر ساله بیش از ۵۰ میلیون بازدیدکننده دارد.
• برای مدت زیادی گفته می‌شد که از روی ماه بدون چشم مسلح، می‌توان دیوار بزرگ چین را روی کره زمین دید. اما این ادعا صحت چندانی ندارد.
• در دوره انقلاب فرهنگی در اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی، دیوار بزرگ دچار آسیب‌های زیادی به دست مردم شد. بسیاری از مردم از سنگ‌های دیوار برای ساخت خانه و مزرعه‌های خود استفاده می‌کردند و بعضی دیگر سنگ‌ها را می‌فروختند.
• دیوار چین لقب طویل‌ترین قبرستان جهان را دارد. برای ساخت این دیوار از بیش از یک میلیون انسان استفاده شده است. گفته می‌شود بیش از ۴۰۰ هزار نفر از آنها مرده‌اند و در میان دیوار مدفون شده‌اند. هرچند تابه‌حال بقایای جنازه‌ای از دیوار بزرگ چین کشف نشده و این ادعا رد می‌شود.
• در ملاتی که آجر‌های دیوار بزرگ را به هم متصل می‌کرد، از آرد برنج گلوتینوس استفاده می‌شده است. گفته می‌شود استحکام این ملات از ملات آهکی عادی بیشتر بوده است.
• در ساخت دیوار بزرگ از سم آرسنیک استفاده شده تا حشرات نتوانند باعث تخریب سازه شوند.
• نوشتن روی دیوار بزرگ ممنوع بوده، اما گفته می‌شود در دوران سلسله مینگ نام کارگران و تاریخ روی هر آجر هک شده است.
• روی دیوار بخش گوبیکو سوراخ‌های ناشی از تیراندازی دیده می‌شود که نشان از آخرین جنگ برگزار شده در دیوار بزرگ دارد.
• گذرگاه شانگهای تنها بخش از دیوار بزرگ مینگ است که با دریا تلاقی می‌کند.

سخن پایانی

دیوار بزرگ چین چیزی بیشتر از یک سازه دفاعی است. این دیوار نمادی از فرهنگ و تاریخ یک کشور باستانی است. دیوار بزرگ چین در دوره‌ای پر از جنگ و جدال ساخته شد، اما هم اکنون به‌عنوان نمادی از یکپارچگی و امید پابرجاست. این بنای تاریخی از اولین مقاصد گردشگری است که مسافران خارجی سراغ آن می‌روند. اگر شما هم قصد سفر به کشور چین را دارید به هیچ عنوان بازدید از این مکان باشکوه و زیبا را از دست ندهید.