باغ و کاخ تابستانی پکن Summer Palace Beijing- Yihuan در شهر پکن با ۲۷۰ سال قدمت، به‌عنوان بهترین و بزرگ‌ترین باغ امپریالیستی جهان شناخته شده است. با اینکه این باغ تنها ۱۵ کیلومتر از مرکز شهر فاصله دارد، هنگامی که وارد آن می‌شوید انگار که به جهانی دیگر رفته‌اید. کاخ تابستانی پکن در فاصله ۱۵ کیلومتری مرکز و در قسمت شمال غربی حومه شهر قرار دارد. این کاخ با شکوه‌ترین باغ سلطنتی کشور چین است که البته به عنوان باغ موزه سلطنتی نیز از آن یاد می‌شود.
پکن در طول فصل تابستان، آب‌وهوای گرمی دارد و امپراتورها همراه با خانواده خود زندگی در کاخ‌های تابستانی را به زندگی در شهر ممنوعه ترجیح می‌دادند. ملکه دووگر سیسی (Cixi) اقامت‌های طولانی مدتی در این کاخ داشت که به داستان‌های فوق‌العاده و عجیب غریب تبدیل شد. در سال ۱۹۶۱، کاخ تابستانی پکن به یکی از مراکز ملی حفظ آثار تاریخی تبدیل شد. در سال ۱۹۹۸ در فهرست میراث جهانی جای گرفت و در سال ۲۰۰۷ به عنوان یکی از ۵ جاذبه گردشگری برتر جهان به ثبت رسید.
کاخ تابستانی در سال ۱۷۵۰ به عنوان باغ سلطنتی خانواده های امپریالیستی برای استراحت و سرگرمی ساخته شد. در سالهای بعد، در طول سلسله چینگ، این باغ به عنوان محل اقامت اصلی اعضای خانواده مورد استفاده قرار گرفت. با این حال این باغ نیز مانند دیگر بناهای شهر پکن در سال ۱۸۶۰ توسط ارتش انگلیس و فرانسه کاخ Qinqyiyuan نابود شد. در واقع این بنا در حملات انگلیس و فرانسه آسیب شدیدی دید و به آتش کشانده شد. در سوابق تاریخی آمده است که در سال ۱۸۸۸ ملکه Cixi Dowager از نیروی دریایی چیزی حدود ۱٫۵ میلیون کیلوگرم نقره اختلاس کرد و از آن برای بازسازی و تغییر نام باغ Qinqyiyuan به کاخ تابستانی استفاده کرد. در سال ۱۹۰۰ باغ باری دیگر مورد حمله نیروهای متحد قرار گرفت و طی ۲ سال دوباره ترمیم شد و در نهایت در سال ۱۹۲۴ درهای آن رو به عموم باز شد، در سال ۱۹۹۸ نیز توسط یونسکو به ثبت میراث جهانی رسد و اولین مرکز گردشگری ملی چین که نشان AAAAA را دریافت کرد بود.
Beijing Summer Palace، این باغ سلطنتی سابق، با مساحتی حدود ۱۲۹۰۰۰۰۰ متر مربع دارای بیش از ۳۰۰۰ تپه، چندین کاخ و باغ‌های زیبا و بی نظیر است. ساخت بنای اولیه این باغ که در ابتدا Qinqyiyuan نام داشت، در سال ۱۷۵۰ آغاز شد و در سال ۱۷۶۴ به پایان رسید.
طراحی باغ‌های کاخ تابستانی، معابد و غرفه‌ها با هدف هماهنگی با طبیعت و ایجاد چشم‌اندازی زیبا بوده است. به همین دلیل نام چینی به معنای «باغ تغذیه صلح» را برایش در نظر گرفته‌اند. این باغ دارای بیش از ۳۰۰۰ ساختار باستانی ساخته دست انسان است، از این‌رو اکثر مردم و گردشگران می‌دانند که باید حداقل نصف روز را در آنجا وقت بگذراندد.
کاخ تابستانی پکن را می توان به سه بخش مجزا تقسیم بندی کرد: منطقه فعالیت‌های سیاسی، منطقه مسکونی و محل سرگرمی و تفریحی. منطقه فعالیت‌های سیاسی که دارای تالار بزرگی به نام تالار خیرخواهی و طول عمر است، محل برگزاری امور سیاسی و دیپلماتیک مهم محسوب می‌شود. منطقه مسکونی که شامل تالار شادمانی و طول عمر می‌باشد، محل زندگی ملکه Dowager Cixi، امپراطور Kangxi و معشوقه‌های امپراطور بوده است و در نهایت بخش سرگرمی و تفریح که، از راهرویی طولانی در قسمت غربی تشکیل شده است.
کاخ تابستانی پکن که به وسیله تپه Longevity و دریاچه Kunming احاطه شده، تاثیر بسزایی در هنر تاریخی ساخت باغ‌ها در کشور چین گذاشت به طوری که پس از آن، در ساخت باغ‌ها از نمای طبیعی کوه‌ها و آب به گونه‌ای استفاده می‌شد که انگار باغ کاملا طبیعی است و نه ساخته دست بشر. غرفه‌ها و سالن‌های باشکوه کاخ تابستانی، همراه با سرسبزی تپه‌ها و آب مواج دریاچه به بیننده حس قدم‌زدن در بهشت را القا می‌کنند به همین خاطر و بدون شک کاخ تابستانی پکن را می‌توان نگین انگشتر هنر سنتی ساخت باغ در کشور چین به شمار آورد.
کاخ موزه سلطنتی به‌طور طبیعی از قسمت‌های زیادی تشکیل شده است که هرکدام به منظور خاصی ازجمله مدیریت، دیدگاه به زندگی و آرامش مشخص شده‌اند. از مناطق برجسته باغ می‌توان به دریاچه کونمینگ (Kunming Lake)، راهروی بلند (Long Corridor)، تپه طول عمر (Longevity Hill)، قایق سنگ مرمر (The Marble Boat)، باغ توازن و پرهیزگاری (the Garden of Virtue and Harmony) اشاره کرد؛ اما به‌طور کل کاخ تابستانی از چهار بخش اصلی، منطقه دادگاه (Court Area)، منطقه عقب و منطقه جلو تپه طول عمر (Front and Rear Area of Longevity Hill) و منطقه دریاچه کونمینگ (Kunming Lake Area) تشکیل شده است.
Beijing Summer Palace متشکل از ۲۰ حیاط، ۳۵۵۵ سازه باستانی، قایق سنگی، خیابان سوژو و باغ Harmonious Interests است. همچنین تعداد زیادی گل و درختان قدیمی و با ارزش نیز در این باغ می‌رویند.
شما می‌توانید با قایق‌سواری ۱۰ دقیقه‌ای به بازدید از معبد جزیره (Island temple) بروید و به تماشای تئاتر سنتی چینی که تئاتری بازسازی شده است بنشینید و همچنین ساختمان‌های مختلف و فروشگاه‌های جذاب سنتی بازسازی شده را از طریق رودخانه کشف کنید.
در این منطقه ساختمان‌هایی قرار دارد که دووگر سیسی، جانشین امپراتوری و امپراتور Guangxu برای انجام کسب‌وکارهای دولتی در آن مشغول به کار می‌شدند. این ساختمان شامل تالارها، حیاط‌ها و نمایشگاه‌هایی مختلف است.
باغ توازن و پرهیزگاری (Dehe Yuan) از باغ‌های معروف منطقه دادگاه است که درواقع ساختمانی برای ایجاد سرگرمی است و تئاتری شخصی نیز در آن قرار دارد. این سالن تئاتر، بزرگ‌ترین و زیباترین صحنه نمایش چوبی در چین را دارد. طراحی و ظرافت ساخت این تئاتر ساختار آن را باشکوه کرده و بر ارزش فرهنگی هنری آن افزوده است. در زمان سلسله چینگ و امپراتوری امپراتور دووجر (Dowager)، بازیگران مشهور پکنی برای اجرا به روی این صحنه می‌آمدند. ازاین‌رو صحنه نمایش این تئاتر به‌عنوان گهواره اپرای پکن شناخته می‌شود.
علاوه بر این، این منطقه اولین توقفگاه برای گردشگران برای لذت بردن از چشم‌انداز دریاچه کومینگ و تپه طول عمر است.
منطقه دادگاه شامل مکان هایی دیدن از جمله: دروازه شرقی کاخ (East Palace Gate)، تالار یشم (Jade Ripples، (Hall of Jade Ripples)، تالار خیرخواهی و طول عمر (Hall of Benevolence and Longevity)، خانه ییون (Yiyun House)، باغ توازن و هماهنگی (Garden of Virtue and Harmony)، تئاتر بزرگ (Grand Theater)، تالار پرورش شادی (Hall of Nurtured Joy)، تالار جشن فضیلت (Hall of Celebrating Virtue) و تالار شادی طولانی مدت (Hall of Joyful Longevity) مباشند.
تپه طول عمر بخشی از کوه Yanshan است که دارای ساختمان هایی سنتی در جلوی تپه و مناطقی سرسبز در پشت تپه است. این منطقه در میان، کل سازه های کاخ تابستانی، سازه های چشمگیر تری دارد. این بخش دارای سازه های زیبا و با اهمیتی همچون: گالری بلند (Long Gallery)، عمارت Baoyun(Baoyun Pavilion)، تالار برکت (Hall of Utmost Blessing)، تالار دفع ابر (Hall of Dispelling Clouds)، سرزمین عجایب (Through the Wonderland)، برج سنبل بودا (Tower of Buddhist Incense)، تالار دریای حکمت (Hall of the Sea of Wisdom)
در مقایسه با قسمت جلویی تپه؛ این بخش بسیار آرام است. اغلب سازه‌های این منطقه بعد از جنگ تعمیر نشده‌اند و تنها چند ویرانه از آن‌ها باقی مانده است. در این محدوده ساختمان‌های مذهبی معبد هودا (Houda) و ساختار کامپوزیتی از شخصیت‌های هان (Han) و تبیتان (Tibetan) به چشم می‌خورد.
اگرچه سازه‌های موجود در منطقه بسیار کم است، اما منطقه دارای منظره‌ای منحصربه‌فرد پوشیده از درختان سبز متراکم و مسیرهای پیچ‌درپیچ است. هنگامی‌که در این منطقه در حال گردش هستید آرامش و زیبایی نادری را احساس می‌کنید.
از سازه‌های موجود در این بخش: باغ توازن و پرهیزگاری (Garden of Harmonious Interests)، چهار منطقه وسیع (Four great regions)، خیابان و بازار سوزو (Suzhou Market Street)
دریاچه کومینگ در وسط کاخ تابستانی قرار دارد و حدوداً ۷۵% مساحت باغ را به خود اختصاص داده است. درواقع وجود آب‌های زیرزمینی فراوان این دریاچه زیبا را به وجود آورده است. از جاذبه‌های مربوط به دریاچه کومینگ می‌توان به هفده قوس پل (Seventeen-Arch-Bridge)، مجسمه گاو برنزی (Bronze-ox)، جزیره نانهو (Nanhu)، قایق سنگ مرمر (Marble Boat) و گذرگاه های شرقی و غربی (West – East Causeway) اشاره کرد.
نسیم بادی که بر موج‌ها حرکت می‌کنند و عطر و بوی میوه‌ها و رطوبت موجود در فضا، لذت بردن از منظره را برای شما دوچندان می‌کند.
در سلسله یوان آب‌های جاری چشمه‌های کوه یشم در بهار، دریاچه بزرگی را تشکیل دادند که بعدها نام استخر Wengshan را بر روی آن گذاشتند؛ اما در طول سلسله مینگ نام آن را به دریاچه غربی تغییر دادند و جاده‌ای برای کنترل آب در کنار دریاچه ساختند. هنگامی‌که سلسله مینگ پایتخت خود را از نانجینگ به پکن تغییر داد، امپراتورها و مقامات ارشد به دلیل شباهت منطقه به مناطق جنوبی کشور، تصمیم به زندگی در این منطقه گرفتند و باغ‌های خصوصی زیادی را ساختند.
امپراتور کیانلنگ (Qianlong) از سلسله چینگ بین سالهای (۱۹۱۴-۱۶۴۴) تصمیم به ساخت باغی جدید و چشمگیر گرفت که نتیجه‌ی آن ساخت معبدی در زمین‌های نزدیک به تخلیه کانال آب به مناسبت ۶۰ سالگی مادر امپراتور کیانلنگ شد. این معبد در سال ۱۸۶۰ نابود شد و به‌عنوان تالار (Hall of Dispelling Clouds) به معنای دفع ابرها بازسازی شد.
بااین‌حال امپراتور کیانلنگ قدرت مقابله در برابر وسوسه داشتن باغی زیبا در کنار این دریاچه را نداشت و پیشنهادش فراتر از صرفاً باغی برای تفریح در منطقه رفت. باغ‌های امپریالیستی پکن نیاز به آب فراوان داشتند، پس این دریاچه تمامی معیارها برای ساخت مکان موردنظر امپراتور را در برداشت. در سال ۱۷۵۰، امپراتور کیانلنگ نام دریاچه را از دریاچه غربی به دریاچه کومینگ (Lake Kunming) تغییر داد. سپس پلی با هفده کانال و جاده‌ای در اطراف آن ساخته شد و دسترسی برای غرب دریاچه که کم عمق‌تر بود نیز فراهم شد. به مرور شش پل در سبک‌های متفاوت نیز ساخته شد که بخشی از چشم‌انداز زیبای دریاچه را از بین برد، بااین‌حال هنوز هم جاذبه‌های شگفت‌انگیزی در اطراف دریاچه وجود دارد.
اتوبوس:
مترو:
نویسنده: بهاره هادوی | گردآوری شده در تحریریه نیل گشت
