معرفی شهر نانجینگ؛ تاریخچه، وضعیت جغرافیایی، سیاسی و فرهنگی

نانجینگ، شهری است که با فرهنگ و تاریخ غنی عجین شده و ترکیب چشم‌گیری از سنت‌های باستانی و پیشرفت‌های مدرن را ارائه می‌دهد. این شهر که به‌ عنوان یکی از پایتخت‌های باستانی چین شناخته می‌شود، تا به حال مرکز سیاسی و فرهنگی سلسله‌های مختلفی در طول تاریخ بوده که در ادامه بیشتر در مورد آنها صحبت می‌کنیم.

جایگاه ویژه نانجینگ در تاریخ چین باعث شده، این شهر میراث با ارزشی از آن دوران داشته باشد. به همین دلیل، شهر نانجینگ به یکی از پرطرفدارترین مقاصد گردشگری در چین تبدیل شده که با انواع جاذبه‌های تاریخی، گردشگران را از سراسر جهان به خود جذب می‌کند.

از دیوارهای دوره مینگ گرفته تا باغ‌ها و دریاچه‌های چشم‌نواز، نانجینگ شهری است که شما را مجذوب خود می‌کند. در ادامه با نیل گشت همراه باشید تا بیشتر این شهر دیدنی را بشناسید.

تاریخچه نانجینگ

گذشته شهر نانجینگ به دوران ایالت‌های جنگ‌طلب، یعنی حدود ۴۷۵ سال پیش از میلاد مسیح برمی‌گردد. این منطقه، حکومت سلسله‌های چین و هان را نیز به چشم دید تا اینکه در دوران سه پادشاهی،  تحت عنوان جیانیه،‌ به پایتخت پادشاهی وو تبدیل شد. سال‌ها بعد، نام این منطقه از جیانیه به جیانکانگ تغییر یافت و در سلسله جین، دوباره به‌ عنوان پایتخت انتخاب شد. پس از براندازی سلسله جین، این منطقه مرکز سیاسی سلسله‌های لیو سونگ، چی جنوبی، لیانگ جنوبی و چن جنوبی از سالهای ۴۲۰ تا ۵۸۰ بود که بر جنوب رود یانگ تسه حکومت می‌کردند.

علاوه بر پیشرفت‌های سیاسی، جمعیت این منطقه افزایش یافت و در زمینه کشاورزی، تولید چای، ابریشم، کاغذ و سفال پیشرفت چشم‌گیری پیدا کرد. از نظر فرهنگی نیز منطقه نانجینگ، متفکران، شاعران، هنرمندان و فیلسوفان زیادی پرورش داد و در زمینه ادبیات و فلسفه به افتخارات زیادی دست پیدا کرد. 

در سال‌های ۵۸۱ تا ۱۳۶۸، این منطقه در طی حکومت سلسله‌های سویی، تانگ، سونگ و یوآن اسامی مختلفی به خود گرفت و بناهای مهمی نظیر پاگودای سنگی معبد چیشیا (ْQixia Temple) و کانال رودخانه چینهوای در آن ساخته شد.

در سال ۱۳۶۸، شهر نانجینگ توسط امپراطور سلسله مینگ به پایتخت چین پس از یکپارچه‌سازی تبدیل شد و قصر سلطنتی بزرگ و دیوار شهر نیز در این دوره بنا شد. امپراطور بعدی این سلسله، پکن را پایتخت امپراطوری اعلام کرد و در سال ۱۴۰۳، نام منطقه را به نانجینگ تغییر داد. 

قرن پانزدهم برای شهر نانجینگ، دوره‌ای پر از پیشرفت‌های صنعتی و فرهنگی بود. در این دوره نانجینگ در زمینه‌های بافندگی، گل‌دوزی، سفالگری و چاپ پارچه اوج گرفت. همچنین دانشگاهی سلطنتی در نانجینگ بنا شد که دانش‌آموزان را از سراسر چین و دیگر کشور‌ها نظیر ژاپن، کره و تایلند جذب می‌کرد. 

سال ۱۶۴۴ تا ۱۹۱۲ برای شهر نانجینگ چندان دوره جالبی نبود. حمله شورشی‌های تایپینگ و براندازی حکومت آنها و خرابی تعداد زیادی از بناها، از جمله اتفاقاتی بود که شهر نانجینگ در این دوره تجربه کرد.

نانجینگ امروزی

پس از آسیب‌های دوره تایپینگ، چند دهه طول کشید تا شهر نانجینگ بتواند به روال سابق برگردد. در اواخر قرن ۱۸ میلادی، مبادلات بین‌المللی در این شهر رونق یافت و صنایع و ارتباطات مدرن کم‌کم به شهر اضافه شد. پس از شروع انقلاب چین، دوباره شهر نانجینگ به هدف رهبران انقلابی تبدیل شد. این شهر مدت‌ها توسط فرماندهان ارتشی اداره می‌شد و در این دوره شهر ظاهری مدرن‌تر به خود گرفت.

پیشرفت‌های شهر نانجینگ از سال ۱۹۳۷ به‌خاطر جنگ چین و ژاپن متوقف شد و این شهر خیلی زود سقوط کرد. نانجینگ همچنان در دوره «یک گام بزرگ به جلو» و «انقلاب فرهنگی» آسیب‌های زیادی دید اما پس از دوران کمونیستی، به مقصد گردشگری برجسته‌ای در چین تبدیل شد. پس از دهه ۱۹۸۰ میلادی، شهر نانجینگ همواره در حال پیشرفت است و جایگاه خود را به‌عنوان مرکز تجاری، مالی، گردشگری و فناوری اطلاعات تثبیت کرده است. 

ساختار شهر نانجینگ

نانجینگ مرکز استان جیانگسو، واقع در شرق چین مرکزی است و به‌ عنوان یکی از مراکز اصلی ارتباطات و مراکز صنعتی چین شناخته می‌شود. نانجینگ در جنوب شرق ساحل یانگ تسه واقع شده است. این شهر توسط دیواری غول‌پیکر از دوره حکومت سلسله مینگ محاصره شده که ۳۳ کیلومتر درازا و ۱۲ متر ارتفاع دارد. 

دور تا دور نواحی مرکزی نانجینگ را تپه‌ها و رودخانه‌ها فرا گرفته‌اند. شهر نانجینگ منطقه قابل‌توجهی را در بر می‌گیرد که کوهپایه‌های زیجین و تپه چینگ لیانگ نیز می‌شود، اما بخش اصلی شهری در بخش غربی و جنوبی شهر واقع شده و مرز آن توسط رودخانه چینهوای مشخص شده است. 

نانجینگ به ۱۱ منطقه مختلف تقسیم شده که مهم‌ترین مناطق آن عبارت‌اند از:

• منطقه شوانوو (Xuanwu): بزرگ‌ترین و مهم‌ترین منطقه شهر نانجینگ است که شامل نواحی قدیمی شرقی درون دیوار شهر شده و به‌عنوان مرکز فرهنگ باستانی شهر شناخته می‌شود. مهم‌ترین جاذبه‌های تاریخی و موزه‌های نانجینگ نظیر معبد شیائولینگ در این منطقه قرار دارند. ادارات دولتی شهر و مناطق مدرن مسکونی نیز در این منطقه قرار گرفته‌اند. 
• منطقه گولو (Gulou): این منطقه در غرب شوانوو قرار گرفته و میزبان ادارات استانی و بعضی از هتل‌های معروف شهر است. 
• منطقه شیاگوآن (Xiaguan): این منطقه به دروازه شمالی نانجینگ شهرت دارد و در شمال شوانوو و گولو قرار گرفته است. منطقه شیاگوآن قبلا جزئی از حواشی شهر بوده، اما حالا ناحیه گردآوری و توزیع شهری به حساب می‌آید.
• منطقه شین جیه کو (Xinjiekou):  منطقه شین جیه کو به‌ عنوان مرکز تجاری نانجینگ شناخته شده و با میزبانی بازارهای نانجینگ، از شلوغ‌ترین نواحی شهر است. 
• منطقه چینهوای (Qinhuai): این منطقه در تاریخ چین به مراسم‌هایی که در آن گرفته می‌شد شهرت دارد و امروزه نیز یکی از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری نانجینگ به شمار می‌آید. معبد کنفوسیوس و کروز در رودخانه چینهوای، گردشگران زیادی را از مناطق مختلف به این شهر می‌کشاند.
• منطقه جیانیه (Jianye): منطقه جیانیه بیرون از دیوار شهر قرار گرفته و به‌عنوان مرکز شهر جدید شناخته می‌شود. پارک علم و فناوری و همچنین یادبود قربانیان قتل عام نانجینگ در این منطقه قرار دارد. 

سبک زندگی و دین مردم شهر نانجینگ

با وجود پیشرفت صنعتی شهر نانجینگ، به‌خاطر جمعیت روستایی که جزئی از شهر محسوب می‌شوند، همچنان سبک زندگی سنتی در این شهر به چشم می‌خورد. برای مثال، مردم شهر نانجینگ زبان ماندارین را با لهجه محلی صحبت می‌کنند. از لحاظ دینی، بیشتر مردم نانجینگ بی‌دین هستند. با این وجود، مذاهبی همچون مسیحی، بودایی و مسلمان نیز در میان مردم به چشم می‌خورد. 

اقلیم شهر نانجینگ

نانجینگ شهری چهار فصل است که تک‌تک فصل‌ها از نظر آب‌وهوا تفکیک‌پذیر هستند. بهترین آب‌وهوای شهر نانجینگ به فصل بهار و پاییز تعلق دارد که هوا مطبوع و متعادل است. میانگین کمترین دمای شهر نانجینگ در دی ماه تقریبا ۳ درجه و در خرداد حدودا ۲۸ درجه سانتی‌گراد است. این شهر در ماه‌های خرداد تا شهریور بیشترین میزان بارش سالانه را تجربه می‌کند. 

کشاورزی و دامداری در نانجینگ

بیشتر زمین‌های نواحی روستایی و حومه شهر، مورد استفاده زراعی قرار دارند و محصولاتی نظیر برنج، گندم، بادام زمینی، میوه و سبزیجات تولید می‌کنند. در حوالی دریاچه‌های شهر نیز محصولاتی همچون پیاز زنبق، بلوط آبی، ریشه نیلوفر و دیگر گیاهان آبی کشت می‌شود. ماهیگیری و پرورش خوک نیز در نانجینگ پررونق است و صنعت محصولات لبنی نیز پیشرفت چشمگیری داشته است. همچنین به‌خاطر غذای اصلی شهر که اردک نانجینگ است، دامداران اردک‌های زیادی پرورش می‌دهند. 

صنایع نانجینگ

نانجینگ در گذشته بابت صنایع دستی‌اش نظیر ساتن، مخمل و پارچه‌های گلدوزی شهرت داشت، اما امروزه به شهری صنعتی تبدیل شده است. ساخته‌ شدن صدها کارخانه آهن، فولاد، تجهیزات ماشین، موتور و ساعت، نانجینگ را به یکی از مراکز صنعتی مهم تبدیل کرده است. صنایع نساجی، فرآوری غذا و دیگر صنایع سبک‌تر نیز در این شهر اهمیتی ویژه دارند. در نواحی بیرونی و جنوبی شهر، سنگ آهن، منگنز، مس، سنگ آهک، دولومیت، سرب و روی استخراج می‌شود. 

با همه این تفاسیر، صنعت پتروشیمی و برق نانجینگ بیشترین پیشرفت را کرده و صنایع خودروسازی نانجینگ نیز رتبه بالایی در چین دارد. 

حمل و نقل در نانجینگ

راه ارتباطی نانجینگ با دلتای یانگ تسه و چین مرکزی، رود یانگ تسه است که برای تجارت بین شهری یا بین‌المللی استفاده می‌شود. این شهر همچنین توسط ریل قطار به شهرهای جنوب شرق و شمال و البته شانگهای متصل شده است. 

برای حمل‌ و نقل درون‌شهری، دوچرخه و اتوبوس پراستفاده‌ترین راه‌های جابه‌جایی هستند. با وجود این، استفاده از ماشین شخصی و کامیون افزایش زیادی داشته و به خصوص در مرکز شهر ترافیک زیادی به چشم می‌خورد. 

فرودگاه نانجینگ نیز در بخش جنوبی شهر قرار گرفته و مسئول پروازهای داخلی و بعضی از مقاصد خارجی است. 

وضعیت اجتماعی و سیاسی نانجینگ

در طی دوره ملی‌گرایی چین، شهر نانجینگ به پیشرفت چشمگیری در زمینه سلامت عمومی و صنایع دارویی دست یافت. از همین جهت، بیمارستان‌های خصوصی و دولتی زیادی در سطح نانجینگ دیده می‌شود. این شهر همچنین به عنوان مرکزی شناخته‌شده برای آموزش پزشکان طب سنتی چینی شناخته می‌شود. 

تحصیل در نانجینگ

پس از دوره ملی‌گرایی در چین، مدارس و مراکز تحصیلی زیادی در نانجینگ تأسیس شد. بیشتر توجهات روی آموزش بزرگسالان بود و امروزه نتیجه آن را در دانشگاه نانجینگ، دانشگاه جنوب شرق چین، دانشگاه هوانوردی و فضانوردی نانجینگ و دانشگاه علم و صنعت نانجینگ می‌بینیم که از دانشگاه‌های برتر و رتبه بالای کشور چین هستند. 

وضعیت فرهنگی شهر نانجینگ

• وجود یادبودها و سازه‌های تاریخی در نانجینگ، نشان از تاریخ غنی و باستانی این شهر دارند. ساختمان موزه‌های مشهور این شهر که روی تاریخ کشور چین مانور می‌دهند، همگی از معماری سنتی چینی بهره برده‌اند. این موزه‌ها شامل موزه نانجینگ، موزه تاریخی Taiping Heavenly Kingdom و موزه Nanjing Municipal Museum می‌شوند. 
• بعضی از هنرمندان مشهور کشور چین، در انجمن جیانگسو برای نقاشی‌های سنتی چینی فعالیت کرده‌اند که در شهر نانجینگ قرار دارد. 
• خوانندگان جینگشی یا همان اوپرای پکنی، قطعه‌های سنتی و مدرن را در شهر نانجینگ اجرا می‌کنند. 
• در تمام نقاط نانجینگ و حومه آن، می‌توانید زمین‌های ورزشی پیدا کنید. ورزشگاه مجهز ووتایشان (Wutaishan Stadium) نیز در منطقه گولو قرار گرفته و برای مراسم‌های مهم ورزشی و اجراهای حوزه سرگرمی و کنسرت‌ها به کار می‌رود. مجتمع ورزشی المپیک نیز در ناحیه غربی نانجینگ در منطقه جیانیه قرار گرفته و ظرفیتی بیش از ۶۰ هزار نفر دارد.
• پارک‌های دیدنی و مجموعه‌های سرگرمی زیادی در سطح شهر نانجینگ وجود دارند تا مردم بتوانند در اوقات فراغت خود از آنها استفاده کنند.

سخن پایانی

شهر نانجینگ، نمادی از سختی‌ها و جنگ‌های گذشته در تاریخ چین است و در عین حال پیشرفت‌های این کشور را نیز به نمایش می‌گذارد. یادبودها، کاخ‌های سلطنتی و دیگر جاذبه‌های تاریخی در نانجینگ، نشان می‌دهند که این شهر چه چیزهایی را پشت سر گذاشته تا امروزه به یکی از شهرهای مدرن چین تبدیل شده است. شهر نانجینگ هم از لحاظ موقعیت‌های کاری و هم تفریحی، فرصت‌های زیادی را در اختیار شما می‌گذارد و می‌تواند مقصدی فوق‌العاده برای شما باشد.